.... Tuut tuut ..... pep pep .....

Na een nacht heerlijk slapen zijn we weer wat bijgekomen van de eerste vermoeiende dag. Vermoeiend vooral omdat we natuurlijk ook een nacht hebben doorgehaald in het vliegtuig. Want slapen, nee, dat wilde niet echt lukken. In het restaurant stond een lekker uitgebreid ontbijtbuffet. Er was echt van alles, van vers geroosterde brood tot uitgebreide rijsttafel. Edje was zo stoer en ging voor dat laatste. Ik speelde op safe en hield het bijn een continental breakfast.

Daarna met de bus door Jakarta naar het Monumen Nasional. Dat ligt tegenover het presidentiele paleis. Eenmaal daar aangekomen bleek een enorme legerschaar ons op te wachten. Pfff, gelukkig leerde navraag dat het niet voor ons was. Er werd een demonstratie verwacht omdat de benzineprijs per 1 april (geen grap) met 50% verhoogd zou worden. Wij mochten door om wat foto’s bij het monument te maken. Een indrukwekkende zuil midden in een mooi park, wat weer omringd was door wolkenkrabbers.
Hup de bus weer in om af te reizen naar Bandung, met een tussenstop in Bogor. Onderweg verbaasden wij ons over het gekrioel van auto’s en scooters wat elkaar links en rechts luid toeterend inhaald. Jakarta (en ook Bandung) zijn enorm drukke steden. En toch loopt het allemaal gesmeerd. Maar 1 ongeluk gezien tot nu toe. Ook het verschil tussen arm en rijk wordt weer eens duidelijk. Krottenwijken en oud Hollandse koloniale villa’s wisselen elkaar af. Sommige villa’s zijn werkelijk schitterend gerestaureerd en hebben een mooi onderhouden tuin. Anderen zijn weer meer verwaarloosd. Maar de Hollandse bouwstijl is goed te herkennen.

In Bogor aangekomen hebben we de botanische tuin bezocht. Erg indrukwekkend om nu die tropische bomen (teak, mahonie, bamboo en rotan) eens in het echt en dan vooral ook levensgroot te zien. Verder een veelheid aan planten, bloemen, vruchten en kruiden gezien. Midden in de botanische tuin ligt een klein Hollands kerkhofje uit de koloniale tijd, met grafmonumenten die terug gaan tot achtienhonderdzoveel. Bogor heette in die tijd nog Buitenzorg en werd omringd door grote plantages, o.a. theeplantages. Op de begraafplaats liggen dan ook alleen enkele bestuurders en hun familieleden, zoals de vice-President van den Raad van Nederlandsch Indie.

Onderweg stoppen we op een berg tussen theeplantages. In het restaurant worden we binnen ontvangen door een krontjong-trio en een maskermaker. Een folkloristische entree. Net zoals in nederland een draaiorgel en arcordionist samen met een klompenmaker dat doen bij de vele Jappanners die ons land bezoeken.

Vlak voor we Bandung bereiken stoppen we vlak voor een enorme hoge brug. Yana laat ons over de brug lopen, zodat wij foto’s kunnen maken van het diepe dal en de rivier onder ons. Prachtig! Ze zet in haar eentje het drukke verkeer op de brug stil zodat wij als groep over konden steken. Pittige tante, die Ibu Yana!

Aangekomen in ons hotel gaan we eerst maar weer opfrissen. Zwemmen kon niet meer omdat er een muziek- en dansvoorstelling tijdens het eten werd voorbereid. Dat speelde zich af rond het zwembad. Na een heerlijk traditioneel Soendanees buffet, onder de klanken van traditionele muziek en dans, weer lekker naar bed, de volgende dag weer op toernee.